Anti-VEGF Terapija
Anti VEGF injekcije su savremena terapija izbora kod bolesti mrežnjače koje uzrokuju rast patoloških krvnih sudova i curenje ispod mrežnjače. Najčešće su to vlažna forma staračke degeneracije makule, bolest mrežnjače kod šećerne bolesti, patološka neovasklarizacija kod visoke kratkovidosti ali i sva druga stanja na retini koja izazivaju curenje tečnosti ispod mrežnjače.
Sva ova stanja uključuju oštećenje dela oka koji se zove makula ili žuta mrlja. To je mala oblast koja se nalazi u centru mrežnjače i odgovorna je za jasno sagledavanje finih detalja. Simptom kod ovih stanja je gubitak centralnog vida dok je periferni vid obično normalan. Pacijenti sa ošećenjem makule nisu u mogućnosti da čitaju ili prepoznaju ljude.
Koji pacijenti će imati koristi od ovog tretmana?
Ovaj tretman je veoma efikasan u očuvanju centralnog vida kod mnogih ljudi ali samo pacijenti sa aktivnim curenjem krvi i tečnosti mogu imati koristi. Prvo je neophodan detaljan pregled sa određivanjem vidne oštrine i sa OCT snimcima predela makule koji nam mogu pokazati da li ima tečnosti u slojevima retine i da li u makuli postoje ožiljci. Tek kada se sve ovo sagleda, vaš oftalmolog će odlučiti koji je najbolji tretman u Vašem slučaju.
Većini pacijenata su potrebne tri inicijalne injekcije na redovnim intervalima od četiri nedelje. Nakon prva tri ciklusa pacijente je potrebno pratiti na redovnim razmacima (obično četiri do šest nedelja) kada se može pauzirati ili nastaviti sa tretmanom kako bi se održali efekti terapije. Većini pacijenata će biti potrebne dodatne injekcije u zavisnosti od propuštanja krvnih sudova mrežnjače.
Kako se daju antiVEGF injekcije
Serija injekcija anti-VEGF lekova se daje u zadnji deo Vašeg oka kako bi se zaustavilo rast ovih krvnih sudova i pomoglo u povlačenju tečnosti koja curi.
Lek se daje u sterilnim uslovima operacione sale. Vaši kapci i površina oka se čiste rastvorom joda ili antiseptika da bi se sprečila infekcija, lice i područje oko oka prekrivaju se sterilnim prekrivačem i postavlja se mali spekulum koji drži oko otvorenim. Nakon ukapavanja anestetičkih kapi, lek se ubrizgava direktno u oko pomoću izuzetno tanke igle, pa je nelagodnost prilikom uboda svedena na minimum. Na kraju se ukapaju antibiotske kapi i spekulum i sterlna kompresa se skidaju. Antibiotkse kapi se potom koriste 3 puta na dan narednih 7 dana.